Lady Leigh

Als we op zondag tijd en zin hebben,

worden we uitgenodigd door mijn ouders om bij te praten tijdens een

telkens opnieuw heerlijke lunch.

Meestal zelf gemaakt met verse ingredienten,

mijn vader als chef en mama is, na een leven lang voor 5 te hebben gekookt,

souschef.

Ik hoop dat ik hen dit nadoe, op 70 en 74 jaar.

Deze blogpost draag ik dan ook aan hen op

en aan mijn broer Wim, tevens een grote chef en gevierd zakenman (o.a.).

Ook naar hem kijk ik enorm op,

hij stampte, samen met zijn vrouw,

een succesvolle zaak uit de grond.

En dat in een zeer moeilijke sector, respect bro!

Het enige nieuwe dat ik draag is deze blauwe hemdsjurk.

Hij is van het merk Esprit.

In se hou ik niet echt van Esprit, de laatste jaren maken ze iets 'hippere' mode

maar dan vinden ze er niets beter op dan op veel zaken de naam Esprit

te plaatsen op een goed zichtbare plaats

zodat de drager in kwestie een lopende reclamecampagne is.

Ketting is van New Look van een tijdje terug.

Armcandy!

Het hamsahandje hou ik altijd aan.

Om verschillende redenen...enkel de kleur van het koordje verandert per seizoen -en/of

humeurwissel.

Het HOPE armbandje komt van bij Sissy Boy,

het turkooise met kruis uit een winkeltje in Parijs.

Nog snel even een kado'bon' afgeven bij een toekomstige klant.

Man doet vrouw een garderobeplanning kado,

hij kreeg een tip en mijn telefoonnummer van zijn echtgenote.

Dat gebeurt nu meer en meer.

Voor de vrouw zit er nog een kleine attentie in het doosje...

als herinnering aan een geschenk waar ze levenslang kan van nagenieten.

Mijn Ted Baker handtas kombineert met zoveel kleuren.

Als je kiest voor een kleurrijke handtas met prints,

wat je dit seizoen makkelijk zal terugvinden,

kan je ervan opaan dat je deze met vele outfits kan kombineren.

Altijd handig!

Lived in and Loved,

altijd leuk zo'n boodschap in je jurk of hemd.

McGregor deed het vele jaren terug al in z'n mannenhemden.

Zoiets als 'wishing you a good day'.

Zelf breide ik deze winter een paar snoods met een handmade etiket

van bij Veritas erin genaaid.

Altijd een mooi kado.

Ik kreeg dit jaar voor mijn verjaardag voor 't eerst een zelfgebreide sjaal

van een goede vriendin.

Helemaal afgestemd op wie ik ben,

zowel kwa kleur als kwa stijl.

Ik vind dit een prachtig kado als ik denk aan al die uren die erin gestoken

zijn, van de aankoop van de wol,

tot het breien en de afwerking.

Dank je Meilan!

Het is de blog van speciale vermeldingen,

hierbij dus ook eentje voor jou!

Een van de weinige designerstukken die mijn garderobe rijk is.

Mijn 'Paul Smith' jas!

Ik kocht 'm in 70% solden en nog kostte ie meer dan een paar honderden euro's.

Ik was er helemaal verliefd op

en tot op heden nog steeds.

Ben toen eerst naar huis gegaan zonder 'm te kopen

maar kreeg 'm echt niet uit mijn hoofd.

Dit is een manier om miskopen te beperken.

Er eerst nog eens over nadenken.

Denk je er na een dag al niet meer aan,

tja dan hoef je 'm niet echt.

Binnenin vind je het portret van Lady Leigh,

een Engelse onderwijzeres, artieste en vroeg negentiende eeuwse feministe

en activiste voor vrouwenrechten.

Fijn om te weten dat zo iemand je 'rug dekt'...

Lady Leigh,

gelukkig staat het vermeld anders had ik er zeker het raden naar gehad.

A piece of art is a joy for life,

thanks Paul!

Hierboven een hedendaagse lady in oranje en turkooise.

En een beetje wit om deze krachtige kleuren wat te verzachten.

Doet je alleszins dromen van een zonnige zomer...

X